‘Waar gaan jullie dit jaar naartoe?’ Een vraag die een aantal weken voor de zomer met regelmaat aan me gesteld wordt. Ik weet direct wat ze ermee bedoelen en beantwoord die vraag dan ook heel graag. Het zorgt voor voorpret en een lach op mijn gezicht. Je zou nu verwachten dat het over een zomervakantie gaat, maar het ligt net iets anders…. samen met mijn man ga ik op workation. Voor de 5e keer alweer. Nice, Barcelona, Tel Aviv, Athene en deze keer is Valencia ons thuis voor 3 weken.
Het geeft een heerlijk gevoel van vrijheid en avontuur. Alles nieuw en anders. En toch valt het me deze keer op dat het ‘op workation zijn’ inmiddels onbewust best een voorspelbaar proces geworden is. Gewoontedieren ten top.
Het eerste weekend hangen we maximaal de toerist uit. Fietstocht langs alle highlights, de top bezienswaardigheden bezoeken, lekker eten en nieuwe wijntjes ontdekken.
Op maandagmorgen heb ik een maandagochtend gevoel zo hoog als de kerktoren die ik de dag ervoor beklom. Met een behoorlijke dosis tegenzin ga ik de stad in op zoek naar een fijne co-workspace. Er zijn een aantal bezoekjes nodig om de space te vinden met de juiste energie. Yep, gevoelsmens hier.
De dagen erna wordt er veel gewerkt. Althans door mij. Ook hierin ontdek ik een patroon. Manlief heeft het op de een of andere manier altijd beter geregeld dan ik. Lees: hij werkt halve dagen en ik hele dagen. Ik neem me voor dat ik dat volgend jaar beter regel. Manlief lach erom, dat heeft ie vaker gehoord 😉
Het tweede weekend zijn we geen toerist meer: we zijn echte Valencianen. Althans, zo voelen wij dat. We wandelen door het park zoals zij dat doen, we zoeken restaurants waar vooral Spanjaarden komen en storen ons aan al die toeristen en in het bijzonder de Nederlanders. Het lijkt wel of ze de stad overgenomen hebben. Ongelooflijk!
De tweede maandagochtend geen tegenzin meer, want ik ben geland. In het ‘normale’ leven heb ik zelden een maandagochtend gevoel, dus hier ook niet meer.
Dan komt het derde weekend. En ja hoor! Nu zijn we definitief inwoners van Valencia. We gaan het weekend namelijk de stad uit. Hiken in de natuur en de rust opzoeken in een afgelegen B&B.
En om het dan helemaal af te maken: tijdens de laatste werkweek bezoeken we een aantal luxe restaurants. Zoals Maria onze verhuursters zegt: ‘Restaurants for special days for us’. En die ‘us’ zijn wij dus in hart en nieren. En we hebben zeker wat te vieren: een fantastische leven!
Zonnige groet van een echte Valenciaan,
Trudy Robbemondt
